ผู้จัดทำ

ผู้จัดทำ

นายพลวัต ภารบุญ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนท่าลี่วิทยา 

เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ศาสนาพุทธ เกิดวันที่ 3 เมษายน  2543 อายุ 18  ปี

อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย

นายนพชัย สุขฤกษ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนท่าลี่วิทยา 

เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ศาสนาพุทธ เกิดวันที่ 12 กันยายน 2543 อายุ 18 ปี

อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย

นางสาวณิต้า แก้วพิลา ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนท่าลี่วิทยา 

เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ศาสนาพุทธ เกิดวันที่ 3 ตุลาคม 2543 อายุ 17 ปี

อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย

นางสาวดวงฤดี เหล่าทองสิงห์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนท่าลี่วิทยา เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ศาสนาพุทธ เกิดวันที่ 19 กุมภาพันธ์ 2543 อายุ 18 ปี

อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย




นางสาวนิสารัตน์ สุระธรรม ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนท่าลี่วิทยา เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย
ศาสนาพุทธ เกิดวันที่ 26 ธันวาคม 2543 อายุ 17 ปี

อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย

นางสาวเสาวลักษณ์ วะวิทักษ์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 6/2 โรงเรียนท่าลี่วิทยา 

เชื้อชาติไทย สัญชาติไทย ศาสนาพุทธ เกิดวันที่ 14 ธันวาคม 2543 อายุ 17 ปี

อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย

ครูที่ปรึกษาโครงงาน

นายสุรศักดิ์ กาษี
ครู ชำนาญการพิเศษ
โรงเรียนท่าลี่วิทยา อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย

นายวราวุธ พลธิรักษา
โรงเรียนท่าลี่วิทยา อำเภอท่าลี่ จังหวัดเลย 

ดวงดาวในระบบสุริยะ

ดาวพุธ (Mercury)

          ดาวพุธ เป็นดาวเคราะห์ที่อยู่ใกล้ดวงอาทิตย์มากที่สุด ไม่มีดาวบริวาร และเป็นดาวเคราะห์ที่เล็กที่สุดในระบบสุริยะ และด้วยความที่มันเป็นดาวที่มีขนาดเล็ก (เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 4,878 กิโลเมตร) จึงทำให้มันไม่สามารถสร้างสนามโน้มถ่วงที่มีพลังมากพอที่จะดึงดูดและกักเก็บ บรรยากาศได้ ดาวพุธจึงมีแรงโน้มถ่วงน้อยมาก และไม่มีบรรยากาศ ทำให้วัตถุอวกาศพุ่งชนได้ง่าย พื้นผิวดาวจึงขรุขระจากการพุ่งชนเหล่านั้น

          ดาวพุธใช้เวลาโคจรรอบดวงอาทิตย์รอบละ 88 วัน แต่กลับหมุนรอบตัวเอง 1 รอบ ใช้เวลาถึง 180 วันเลยทีเดียว นั่นหมายความว่า ดาวพุธจะมีด้านที่หันเข้าหาดวงอาทิตย์ยาวนานมาก เช่นเดียวกับด้านที่หันออกไปในทิศทางตรงกันข้ามกับดวงอาทิตย์  ดังนั้น เมื่อมีด้านที่ดาวพุธหันเข้าหาดวงอาทิตย์ยาวนาน ประกอบกับไม่มีชั้นบรรยากาศ จึงทำให้พื้นผิวดาวร้อนมาก ส่วนด้านที่หันทิศตรงข้ามดวงอาทิตย์ ก็เย็นมากเช่นกัน ดาวพุธจึงได้รับฉายาว่า เตาไฟแช่แข็ง

ดาวศุกร์ (Venus)

          ดาวศุกร์ เป็นดาวเคราะห์เพื่อนบ้านที่อยู่ใกล้โลกมากที่สุด ไม่มีดวงจันทร์เป็นดาวบริวาร มีขนาดเล็กกว่าแต่ก็ใกล้เคียงกับโลกมาก จนได้ชื่อว่าเป็นฝาแฝดกับโลก เราสามารถสังเกตเห็นดาวศุกร์ได้ด้วยตาเปล่า โดยสามารถมองเห็นได้ทางขอบฟ้าด้านทิศตะวันตกในเวลาใกล้ค่ำ เราเรียกว่า ดาวประจำเมือง (Evening Star) ส่วนช่วงเช้ามืดปรากฏให้เห็นทางขอบฟ้าด้านทิศตะวันออกเรียกว่า ดาวรุ่ง (Morning Star) เรามักสังเกตเห็นดาวศุกร์มีแสงส่องสว่างมากเนื่องจาก ดาวศุกร์มีชั้นบรรยากาศที่ประกอบไปด้วยก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ มีผลทำให้อุณหภูมิพื้นผิวสูงขึ้น 

          ดาวศุกร์มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 12,104 กิโลเมตร หมุนรอบตัวเอง 1 รอบใช้เวลา 224 วัน และมีทิศทางการหมุนที่ไม่เหมือนดาวเคราะห์ดวงอื่นในระบบสุริยะ คือในขณะที่ดาวเคราะห์ดวงอื่นหมุน ทวนเข็มนาฬิกา ดาวศุกร์กลับหมุนตามเข็มนาฬิกา ส่วนชั้นบรรยากาศบนดาวนั้น ประกอบด้วยคาร์บอนไดออกไซต์ถึง 97% ทำให้ดาวศุกร์ร้อนมาก อุณหภูมิสูงเฉียด 500 องศาเซลเซียส และสะท้อนแสงอาทิตย์ได้ดี จึงสุกสว่างเมื่อมองเห็น

โลก (Earth)


          โลก เป็นดาวเคราะห์ดวงเดียวที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่ เนื่องจากมีชั้นบรรยากาศและมีระยะห่าง จากดวงอาทิตย์ที่เหมาะสมต่อการเจริญเติบโตและการดำรงชีวิตของสิ่งมีชีวิต นักดาราศาสตร์อธิบายเกี่ยวกับการเกิดโลกว่า โลกเกิดจากการรวมตัวของกลุ่มก๊าซ และมีการเคลื่อนที่สลับซับซ้อนมาก แต่มีพื้นผิวเป็นหินเช่นเดียวกับ ดาวเคราะห์ชั้นในดวงอื่น ๆ ทั้งนี้ โลกมีดวงจันทร์เป็นบริวาร โคจรอยู่รอบโลกเพียงดวงเดียว มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง 3,476 กิโลเมตร หรือประมาณ 1 ใน 4 ของเส้นผ่าศูนย์กลางโลก และโคจรอยู่ห่างจากโลกโดยเฉลี่ยประมาณ 384,400 กิโลเมตร และโคจรรอบโลกในระยะเวลาประมาณ 29.5 วัน เป็นดวงจันทร์เป็นดาวดวงเดียวที่มนุษย์เดินทางไปสำรวจ โดยการนำตัวอย่างดินและหินจากดวงจันทร์กลับมาตรวจวิเคราะห์บนโลก

ดาวอังคาร (Mars)

          ดาวอังคาร มีขนาดเล็กกว่าโลก เส้นผ่านศูนย์กลางราว 6,794  กิโลเมตร พื้นผิวดาวอังคารมีปรากฏการณ์เมฆและพายุฝุ่นเสมอ เป็นที่น่าสนใจในการศึกษาของนักวิทยาศาสตร์เป็นอย่างมาก เนื่องจากมีลักษณะและองค์ประกอบ ที่ใกล้เคียงกับโลก เช่น มีระยะเวลาในการหมุนรอบตัวเอง 1 วัน เท่ากับ 24.6 ชั่วโมง และระยะเวลาใน 1 ปี เมื่อเทียบกับโลกเท่ากับ 1.9 มีการเอียงของแกน 25 องศา ดาวอังคารมีดวงจันทร์เป็นบริวาร 2 ดวง และมีอุณหภูมิพื้นผิวค่อนข้างเย็น อยู่ที่ประมาณ -65 องศาเซลเซียส

          ปัจจุบันนักวิทยาศาสตร์อยู่ระหว่างการศึกษาดาวอังคารอย่างละเอียด โดยการส่งยานคิวริออสซิตี้ขึ้นไปศึกษาสภาพบนดาว เพื่อวิเคราะห์ความเป็นไปได้ในการเป็นโลกใบที่สอง และนั่นอาจเป็นข่าวดีสำหรับมวลมนุษยชาติ

ดาวพฤหัสบดี (Jupiter)


         
 ดาวพฤหัสบดี เป็นดาวเคราะห์ที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะจักรวาล มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางยาวกว่าโลก 11 เท่า หมุนรอบตัวเอง 1 รอบใช้เวลา 9.8 ชั่วโมง ซึ่งเร็วที่สุดในบรรดาดาวเคราะห์ทั้งหลาย และโคจรรอบดวงอาทิตย์ 1 รอบ ใช้เวลา 12 ปี นักดาราศาสตร์อธิบายว่า ดาวพฤหัสเป็นกลุ่มก้อนก๊าซหรือของเหลวขนาดใหญ่ ที่ไม่มีส่วนที่เป็นของแข็งเหมือนโลก และเป็นดาวเคราะห์ที่มีดาวบริวารมากถึง 67 ดวง

ดาวเสาร์ (Saturn)

         

ดาวเสาร์ เป็นดาวเคราะห์ที่เราสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า เป็นดาวที่ประกอบไปด้วยก๊าซและ ของเหลวสีค่อนข้างเหลือง หมุนรอบตัวเอง 1 รอบใช้เวลา 10.2 ชั่วโมง และโคจรรอบดวงอาทิตย์ 1 รอบใช้เวลา 29 ปี ลักษณะเด่นของดาวเสาร์ คือ มีวงแหวนล้อมรอบ ซึ่งวงแหวนดังกล่าวเป็นอนุภาคเล็ก ๆ หลายชนิดรวมกัน และดาวเสาร์มีวงแหวนถึง 3 ชั้น นอกจากนี้ ดาวเสาร์ยังมีดาวบริวาร 62 ดวง หนึ่งในนั้นคือดวงจันทร์ไททัน (Titan) ซึ่งถือว่าเป็นดวงจันทร์ที่แปลกที่สุดในระบบสุริยะจักรวาล เพราะเป็นดวงจันทร์ดวงเดียวในระบบสุริยะที่มีบรรยากาศ และนักวิทยาศาสตร์วิเคราะห์ดวงจันทร์ดวงนี้มีสภาพเหมือนโลกยุคแรก ๆ หากดวงอาทิตย์ร้อนขึ้นเมื่อไร น้ำแข็งบนดวงจันทร์จะละลาย และมีวิวัฒนาการคล้ายกันกับโลกเลยทีเดียว

ดาวยูเรนัส (Uranus)

        

  ดาวยูเรนัส หรือดาวมฤตยู เป็นดาวเคราะห์แก๊สขนาดใหญ่ มีดวงจันทร์บริวาร 27 ดวง หมุนรอบตัวเอง 1 รอบ ใช้เวลา 16.8 ชั่วโมง และโคจรรอบดวงอาทิตย์ 1 รอบ ใช้เวลานานถึง 84 ปี ดาวยูเรนัสประกอบด้วยก๊าซและของเหลว เช่นเดียวกับดาวพฤหัสบดี และดาวเสาร์ทั้งนี้ ดาวยูเรนัสเป็นดาวเคราะห์ใหญ่เป็น ที่ 3 รองจากดาวพฤหัสบดี และดาวเสาร์ โคจรห่างจากดวงอาทิตย์โดยเฉลี่ย 2,871 ล้านกิโลเมตร ทำให้มองเห็นด้วยตาเปล่าได้ยาก แต่เมื่อใช้กล้องโทรทัศน์ และรู้ตำแหน่งแน่ชัด ก็จะสามารถเห็นได้ในคืนฟ้าใสกระจ่าง

 ดาวเนปจูน (Neptune)

          ดาวเนปจูน หรือดาวเกตุ เป็นดาวเคราะห์ขนาดใหญ่เป็นที่ 4 ในระบบสุริยะ มีเส้นผ่านศูนย์กลางราว 50,000 กิโลเมตร จุโลกได้ถึง 60 ดวง ระยะห่างเฉลี่ยจากดวงอาทิตย์ 4,504 ล้านกิโลเมตร  หมุนรอบตัวเองครบรอบในเวลา 16 ชั่วโมงอยู่ไกลจากโลกมากจนไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ต้องใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาดใหญ่เท่านั้นจึงจะเห็นเป็นจุดริบหรี่ได้ สิ่งที่มนุษย์รู้เกี่ยวกับดาวเนปจูน ในทุกวันนี้ จึงเป็นข้อมูลที่ได้มาจากยาน วอยเอเจอร์ 2 ซึ่งโคจรสำรวจดาวเนปจูน ระยะใกล้ เมื่อ พ.ศ. 2532

การกำเนิดระบบสุริยะ

เมื่อราว 4,600 ล้านปีมาแล้ว เนบิวลาที่เป็นแหล่งกำเนิดของระบบสุริยะประกอบด้วยฝุ่นและแก๊สที่ส่วนใหญ่เป็นไฮโดรเจน รองลงมาคือฮีเลียม และธาตุต่างๆ ซึ่งเป็นสสารดั้งเดิมเจือปนกับสสารใหม่ที่เกิดจากซูเปอร์โนวา ด้วยเหตุนี้เมื่อเนบิวลากลายเป็นระบบสุริยะ ดวงอาทิตย์และบริวารจึงมีส่วนประกอบที่มีธาตุต่างๆ คล้ายคลึงกัน ส่วนสาเหตุที่เนบิวลายุบตัวเป็นระบบสุริยะน่าจะเกิดจากการกระแทกโดยปรากฎการณ์ซูเปอร์โนวาพร้อมด้วยแรงโน้มถ่วงภายในเนบิวลาเอง

    มวลสารส่วนใหญ่ของระบบสุริยะกว่าร้อยละ 99.8
กลายเป็นดวงอาทิตย์ มวลสารที่เหลือน้อยไม่ได้เคลื่อนเข้าไปรวมเป็นดวงอาทิตย์ แต่เคลื่อนหมุนวนเป็นแผ่นกลมแบบรอบดวงอาทิตย์ มวลสารเหล่านี้เคลื่อนวนจับกลุ่มเกิดเป็นดาวเคราะห์ บริวารดาวเคราะห์ ดาวเคราะห์น้อย ดาวหาง และเศษวัตถุขนาดเล็กๆจำนวนมาก

การกำเนิดระบบสุริยะ

1.แก๊สและฝุ่นที่มีการเคลื่อนที่ตลอดเวลาเมื่อรวมกันตรงใจกลางจะมีความหนาแน่นมากขึ้น ทำให้ใจกลางมีมวลมากขึ้นและมีแรงดึงดูดมากขึ้น สามารถดึงดูดแก๊สในอวกาศที่เคลื่อนที่เข้ามาใกล้ให้มารวมกัน และเมื่อกลุ่มแก๊สมีมวลมากขึ้นจะเริ่มหดตัวลงด้วยแรงโน้มถ่วง

2.เมื่อกลุ่มแก๊สมีการยุบตัวลงทำให้ความดันเพิ่มขึ้น เป็นสาเหตุให้บริเวณใจกลางมีอุณหภูมิสูงมากมายกลายเป็นดวงอาทิตย์ก่อนเกิด(protosun) แรงโน้มถ่วงมีค่ามากกว่าความดันทำให้ดาวเกิดการยุบตัวลงอีก จนอุณหภูมิที่แก่นกลางสูงขึ้นประมาณ 15 ล้านเคลวิน ซึ่งเป็นอุณหภูมิสูงมากพอที่จะเกิดปฏิกิริยา 

เทอร์โมนิวเคลียร์ หรือนิวเคลียร์ฟิวชัน โดยไฮโดรเจนรวมกันเป็นฮีเลียมได้พลังงาน กลายเป็นพลังงานของดาวฤกษ์ดวงใหม่ ซึ่งก็คือดวงอาทิตย์

3.ฝุ่นและแก๊สที่เหลือรอบนอกเคลื่อนที่หมุนวนเป็นแผ่นกลมแบบรอบดวงอาทิตย์

4.บริเวณใกล้มีอุณหภูมิสูง จึงมีสสารส่วนน้อยที่สามารถรวมตัวเป็นของแข็งได้ในขณะที่สารประกอบของไอโดรเจนและสารระเหยง่ายอยู่ในสถานะที่เป็นแก๊ส โดยเศษโลหะและหินที่เกิดขึ้นจะพอกพูนมวลมีขนาดโตเป็นดาวเคราะห์ก่อนเกิด(planetesimals)ขนาดเล็ก (เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ5กิโลเมตร) จำนวนมาก หลังจากนั้นจะเกิดการพอกพูนมวลต่อไปอีกจนเกิดเป็นดาวเคราะห์ชั้นใน 4 ดวง คือ ดวงพุธ ดาวศุกร์ โลก และดาวอังคาร ซึ่งเป็นดาวเคราะห์ที่มีขนาดเล็กเมื่อเทียบกับดาวเคราะห์ชั้นนอก

5.ของแข็งที่เหลือจากการรวมกันเป็นดาวเคราะห์โดยเฉพาะในช่องว่างระหว่างวงโคจรดาวอังคารกับวงโคจรดาวพฤหัสบดี ยังคงโคจรรอบดวงอาทิตย์ และกลายเป็นดาวเคราะห์น้อย

6.ส่วนสสารที่กระจายตัวกันอยู่รอบนอก (ไกลกว่าดาวเคราะห์ทั้งหลาย) กลายเป็นแหล่งกำเนิดของดาวหาง

                                                       วีดีโอบรรยายกำเนิดระบบสุริยะ
ที่มา:https://www.youtube.com/watch?v=lPiZ9-XNBgQ

หรือต้องการข้อมูลเพิ่มเติมที่

สถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติองค์การมหาชน

องค์การนาซ่า
 สำนักงานพัฒนาเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ องค์การมหาชน

สมาคมดาราศาสตร์ไทย